جهت هماهنگی و یا مشاوره حقوقی از طریق شماره زیر با گروه وکلای آپادانا در ارتباط باشید.
جهت هماهنگی و یا مشاوره حقوقی از طریق شماره زیر با گروه وکلای آپادانا در ارتباط باشید.
یکی از دعاوی بسیار شایع در حوزه خانواده، دعوی عدم تمکین میباشد. مطابق قانون مدنی و دین اسلام زن و شوهر بعد از جاری شدن عقد نکاح وظایفی در مقابل هم پیدا میکنند که یکی از مهم ترین آنان موضوع تمکین است. طبق قانون زن باید از شوهرش هم تمکین عام داشته باشد هم تمکین خاص و در مقابل مستحق نفقه خواهد شد.
اگر زن بدون دلیل و مانع موجه از ایفای وظایف زناشویی و تمکین سرباز بزند برای مرد در قانون راههایی پیشبینی شده است که بتواند عدم تمکین همسرش را ثابت نماید و از پرداخت نفقه به او معاف شود. حال سوال پیش میآید که راههای اثبات عدم تمکین زن به چه صورت است؟
اگر زن بدون داشتن موانع و عذر موجه از تمکین کردن خودداری نماید مرد میتواند با استفاده از اهرمهایی که قانون در پیش بینی شده است مثل فرستادن اظهارنامه برای تمکین زن یا مطرح کردن دعوای الزام به تمکین در دادگاه صالح، الزام زن به تمکین کردن را از دادگاه تقاضا کند. برای بررسی راه های اثبات عدم تمکین زن باید به نوع تمکین یعنی عام و خاص بودن آن توجه نمود:
مرد میتواند با تنظیم و فرستادن اظهارنامه الزام به تمکین، از همسرش در خواست کند که به منزل مشترک بازگردد اما اگر زوجه به اظهارنامه ی زوج هم ترتیب اثری نداد مرد میتواند دادخواست عدم تمکین دهد و در پی آن عدم تمکین زوجه را ثابت نماید. در اینجا باید گفت صرف اینکه زن و شوهر در منزل مشترک اقامت ندارند و باهم زندگی نمی کنند دلیل است بر عدم تمکین زوجه. اما اثبات این امر در دادگاه موضوع متفاوتی است که موضوع بسیار مهمی است که تکلیف خیلی از دعاوی تمکین و دعاوی مربوط به آن را مشخص میکند.
باید دقت داشت که منزل مشترک و شرایط آن باید برای تمکین فراهم باشد تا مرد بتواند حکم عدم تمکین را بگیرد. یعنی اگر مرد نتواند منزلی را که در شان همسرش باشد و شرایط زندگی مشترک را داشته باشد، فراهم کند نمیتواند حکم عدم تمکین را به نفع خودش بگیرد.
مواردی وجود دارد که اگر زن مستند به آنها از خودش در دعوای الزام به تمکین دفاع کند، این امکان برایش وجود خواهد داشت که در دعوای تمکین برنده شود و حکم علیه او صادر نشود.
البته نکتهی مهم اینجاست که این موارد باید توسط زن یا وکیل وی به اثبات برسد.
در صورت اثبات شدن، این موارد عبارت هستند از:
با وجود این موارد و در صورت اثبات آنها دعوای اثبات عدم تمکین برای زوج، رد میشود و مرد محکوم به بیحق میگردد و حکم به نفع زن صادر خواهد شد.
اگر شوهر منزل مناسبی برای زندگی مشترک تدارک ندیده باشد، در این حالت نیز، زوجه می تواند از مرد تمکین نکند. البته در مرحله اجرای حکم، دادگاه مددکاری را برای بررسی محل منزل مرد می فرستد. اگر که آن خانه شرایط لازم زندگی را نداشته باشد امکان اجرای حکم تمکین هم بسیار سخت خواهد بود.
5 Comments
من۲۸ ساله ازدواج کردم
شوهرم از اول دست بزن داشته و هم من و هم بچه هارو کتک میزد و پرخاشگر و فحاشی داره و مدام داد و عربده میکشه و تهمت ناسزا میزند هم ب من هم بچه هام
چندسالی است ک معتاد فیلم های پورن و مستهجن شده
و این باعث شده نیاز های جنسی من را برآورده نکند و هربار من را باطلاق تهدید میکند
درصورتی ک من بخاطر دختر۲۰ ساله و پسر ۹ ساله ام موافق طلاق نیستم
اگر مهریه را اجرا بگذارم میتوانم درخواست عدم تمکین هم بدهم؟چ اقدامی باید انجام دهم لطفا راهنمایی کنید
خیلی ممنون
سلام و وقت بخیر. ببینید در ایران دادخواست تمکین از طرف زن مرسوم نیست. اجرا گذاشتن مهریه هم در صورتی که پرداختش به صورت اقساطی بشه شما رو به طلاق نزدیک تر میکنه. چون آقا بعد از تعیین تکلیف مهریه راحت تر میتونه طلاق بده.
فرض کنیم مرد توانایی گرفتن خانه را نداشته باشه…و زن در منزل پدری و یا پدر همسر سکونت داشته باشه…اونوقت تکلیف چیه؟
منزل هست ، اما مشترک….
حالا زوجه از اول ازدواج امتناع از برقراری رابطه جنسی، فرض بفرمایید حدود ماهی یکبار و تقریبا دوسال هم کلا رابطه جنسی نداشته….این تکلیفش چیه…؟
از گوش کردن به حرف زوج هم امتناع میکنه، میگه سر کار نرو گوش نمیکنه، این چی میشه؟
سلام و وقت بخیر. ببینید دوست عزیز وظیفه مرد تهیه منزل مستقل هستش. بنابراین باید شما منزل مستقل بگیرید. شرط تمکین هم تهیه منزل مستقل هستش. در مورد سرکار رفتن هم اگر کار منافاتی با شئون و حیثیت خانواده نداشته باشه، میتونه سرکارم بره.
قانون خانواده فعلی هیچ کمکی به حفظ بنیان خانواده نمیکنه/زن اگر منزل مشترک را ترک کنه و مرد با هزار دشواری باید حکم عدم تمکین بگیره که اخرش بهش نفقه نده یا دستور ازدواج مجدد بگیره ولی اگر مرد زندگی مشترک رو به دلیلی ترک کنه برای زن حق طلاق ایجاد میشه /مرد اگه معتاد باشه برای زن حق طلاق ایجاد میشه ولی اگه زن معتاد باشه هیچ اتفاقی نمی افته/حق حبس و مهریه و ….اینا هم که ی بدبختی برای مرد هست/حضانت فرزندان هم همینطور.قانون میگه دختر از ۹ سالگی و پسر از ۱۵ سالگی به سن بلوغ و شرعی رسیدن و خودشون میتونن تصمیم بگیرن که اینم اشکال داره و بهتره تا ۱۸ سالگی تایین بشه/به نظرم وکلا و حقوق دان ها باید روی تغییر قوانین خانواده کار کنن